کاوش موضوع آزیترومایسین

آزیترومایسین (به انگلیسی: Azithromycin) معروف به زیمکسیر نوعی آنتی‌بیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای درمان برخی از عفونت‌های باکتریایی مانند عفونت گوش میانی، گلودرد استرپتوکوکی، سینه‌پهلو، اسهال مسافران و برخی دیگر از التهاب‌های معده‌ای‌-روده‌ای به‌کار می‌رود. این آنتی‌بیوتیک همچنین برای موارد دیگری مانند بیماری‌های آمیزشی مانند عفونت کلامیدیا و سوزاک تجویز می‌شود. مواردی از استفادهٔ آن برای مالاریا نیز مشاهده شده‌است. اغلب برای درمان سینوزیت شدید نیز کاربرد دارد. آزیترومایسین یکی از موثرترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های متوسط تا شدید است. این دارو از طریق دهانی یا تزریق وریدی به‌صورت روزی یک‌بار مصرف می‌شود. اثرات جانبی متداول آزیترومایسین عبارت‌اند از تهوع، استفراغ، اسهال و ناراحتی معده. افزون بر این، یک واکنش آلرژیک مانند آنافیلاکسی، نشانگان کیوتی یا یک اسهال ناشی از انتروکولیت با غشای کاذب نیز می‌تواند از جمله اثرات مصرف این دارو باشد. تاکنون هیچ آسیبی ناشی از مصرف این دارو در دوران بارداری گزارش نشده‌است. ایمن بودن مصرف این دارو در دوران شیردهی تأیید نشده اما به احتمال زیاد مصرف آن مشکلی ایجاد نخواهد کرد. این دارو با کاهش تولید پروتئین منجر به توقف رشد باکتریایی می‌شود. آزیترومایسین در ۱۹۸۱ توسط گروهی از داروسازان کروات کشف و در سال ۱۹۸۸ استفادهٔ پزشکی از آن تأیید شد. این دارو جزو فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت است. سازمان بهداشت جهانی آزیترومایسین را در دسته داروهای ضروری قرار داده‌است. در سال ۲۰۱۷، این دارو، با بیش از ۱۲ میلیون نسخه تجویز، رتبه ۵۷اُم در فهرست پرمصرف‌ترین داروهای تجویز شده در ایالات متحده آمریکا را کسب کرد.... بیشتر در ویکی پدیا